In 1975 kreeg ik mijn eerste hond Beauty, een langharig roodbruin-wit bastaardje. Beauty kwam bij een boerderij vandaan en na verloop van tijd kwamen wij er achter dat zij doof was. Ondanks, en misschien wel dankzij, haar doofheid kon ik Beauty veel leren. Wij communiceerden met gebarentaal hetgeen resulteerde in een bijzonder gehoorzame hond die ons altijd in de gaten hield.

Na een jaar hebben wij er een Beagle, Mischa, bijgenomen. De ouders van Mischa waren proefdieren en de pups zouden of gebruikt worden als proefdier of ze zouden worden afgemaakt. Mischa was een ontzettend eigenwijze hond, kenmerkend voor Beagles. Ondanks dat hebben we veel plezier van haar gehad. We hebben heel veel met haar "afgedokterd" en ze is uiteindelijk maar zeven jaar geworden.

Toen wij na ruim 13 jaar Beauty in moesten laten slapen, hebben wij heel bewust naar een hond gezocht die qua karakter bij ons zou passen. Bovendien was het een droom van mij om ooit een nestje te "nemen".

Wij hebben toen gekozen voor een Tervuerense herder: Haika van de Manschotsweide. Haika was een fantastisch hond waarmee ik kon lezen en schrijven. Ook met haar had ik de benodigde resultaten behaald om een nestje van haar te nemen, maar ik durfde het toen niet omdat ik bang was dat ik niemand geschikt zou vinden voor mijn "puppenkinderen". Nadat we Haika op 12-jarige leeftijd in hebben moeten laten slapen, wilde ik geen hond meer. Het verdriet om het verlies van mijn "maatje" was te groot.

Als je echter een "hondenmens" bent is het niet makkelijk zonder een hond en na anderhalf jaar begon het toch weer te "kriebelen". Wij hebben ons verdiept in de rassen en uiteindelijk heel bewust voor een toen nog (Witte herder) gekozen, met de bedoeling om mijn droom niet alleen maar een droom te laten blijven, maar om deze keer wel "voor een nestje te gaan". Dat She-Ra zich ontwikkelde tot een ontzettend vriendelijke hond is tevens een belangrijke reden geweest om een nestje "te nemen". Buiten het feit dat zij mooi was, had zij een bijzonder zacht karakter en zo zou zij een positieve bijdrage kunnen leveren aan het fantastische ras de Zwitserse Witte Herder. 13 oktober 2004 hebben She-Ra en en Odin Calo of the Heart of Lothion 2 pups gekregen. Het verslag hiervan is te lezen op de pagina: She-Ra - Odin. Het eerstgeboren teefje uit dit nestje woonde bij onze jongste zoon en schoondochter, zij heette Ayla.
6 december 2005 hebben She-Ra en Baron vom Schloss Stutensee 5 pups gekregen. Het verslag hiervan is te lezen op de pagina: She-Ra - Baron. Dit was tevens het laatste nestje van She-Ra.
Ook Ayla heeft zich ontwikkeld tot een stabiele hond met een fijn, stabiel karakter. Zij heeft op 7 mei 2008 haar eerste nestje "gekregen". Omdat ik geen kennel heb, en mijn honden gewoon bij ons in huis zijn, ook tijdens de bevalling en de hele kraamtijd, was het best wel spannend om te zien hoe Ayla zich zou "gedragen".
Ook haar pups hebben vrije, stabiele karakters, hetgeen de beslissing om nog een nestje te "nemen" makkelijk maakte voor mij.
Het verslag van Ayla's eerste nestje is te lezen op de pagina: Ayla - Baron.
29 mei 2009 heeft Ayla haar tweede nestje gekregen. Het verslag hiervan is te lezen op de pagina Ayla - Breeze.
Op 6 januari 2010 heeft Ayla haar derde en laatste nestje gekregen, samen met Schumba. Uit dit nestje is Yara geboren: zij is de moeder van onze Chica.
Shanti heeft haar eerste nestje "gekregen" op 2 maart 2011. De vader van dit nestje is Tender Talos of he Heart of Lothian. Kijk hier voor het verslag.
Haar tweede nestje, samen met Schumba, is geboren op 29-04-2012. Kijk hier voor het verslag.
Shanti's derde en laatste nestje, samen met Obi, is geboren op 22-05-2013.Kijk hier voor het verslag.

Omdat ik een goede selectie maak wat de aanstaande pupouders betreft, is het afscheid nemen van de pups een stuk makkelijker. Bovendien is het fantastisch om andere mensen net zo blij te kunnen maken met een pup, als wij blij zijn met onze hond.

Ik nodig u uit om hieronder de verslagen van al onze nestjes.