Mijn naam is Anita Hoetmer, ik woon met mijn man Janwillem en onze Zwitserse Witte Herder Chica. Onze eerste hond was een doof bastaardhondje "Beauty", die na een jaar gezelschap kreeg van de Beagle Mischa. Ik wilde altijd een Duitse herder hebben, maar omdat wij vonden dat wij toen te klein behuisd waren hebben wij, na het overlijden van Mischa en Beauty, als alternatief, een Tervuerense Herder genomen: Haika van de Manschotsweide. Haika was een fantastische hond en echt mijn maatje. Zij heeft mij zo enthousiast gemaakt dat ik mij intensief met de hondenwereld ging bezighouden; niet alleen door het volgen van trainingen met Haika (t/m Cynophilia 1, Behendigheid en Flyball) maar ook door het volgen van diverse kynologische cursussen: Kynologische Kennis I en II, een interne cursus ter voorbereiding op het instructeurschap en de Instructiecursus voor Instructeurs in Hondenopvoeding en -opleiding bij O & O. 
Na het opleiden van Haika tot Cynophilia I en het lopen van een aantal stages, werd ik benoemd tot aspirant-instructrice, hetgeen resulteerde in een benoeming van instructrice, met uiteindelijk als specialisatie: puppen. 
Later heb ik nog een Instructiecursus bij Martin Gaus gevolgd. 
Verder heb ik een aantal cursussen en lezingen gegeven over honden en hun gedrag, omgang mens en hond, waarbij ik uitleg gaf over de hondentaal, hetgeen vaak verhelderend werkte, met name voor mensen die bang voor honden waren en voor ouders van kinderen die geen hond gewend waren.
Mijn interesse gaat nog steeds uit naar omgang mens (kind) - hond, omdat ik van mening ben dat er veel minder bijtincidenten plaats zullen vinden, wanneer de mens de hondentaal begrijpt en respect voor de hond heeft en hierdoor minder mensen (kinderen en volwassenen) bang voor honden zullen zijn.

Toen ik in september 2000 Haika in heb moeten laten slapen, besloten wij geen hond meer te nemen: het verdriet wat je hebt als je afscheid moet nemen van een maatje was erg groot. Maar........... na ruim een jaar begon het toch weer te kriebelen Ik ben mij gaan verdiepen in de verschillende rassen die voor ons in aanmerking kwamen en kwam uit bij de, toenmalige Witte Herder. Tijdens de opleiding voor instructeur zat in mijn groep een man met een, toen nog genoemde, Amerikaans-Canadese herder. Deze hond maakte een enorme indruk op mij en ik had toen al de gedachte om ooit eens een "AMCA" te nemen. 
We hebben dan ook een aantal fokkers bezocht en we raakten op slag verliefd op dit schitterende ras. De "Witjes" zijn er in twee variëteiten: de stokhaar en de langstokhaar. Alhoewel ik een stokhaar ook mooi vind, gaat mijn voorkeur uit naar een langstokhaar en al mijn "Witjes" zijn dan ook langstokhaar Zwitserse Witte Herders.

Mijn eerste "Witje" was Wolves Home She-Ra: zij is geboren op 13-12-2001 en heeft zich ontwikkeld tot een bijzonder vriendelijke hond. Mijn wens om ooit een nest te nemen werd door She-Ra heel erg versterkt. Een hond met zo'n vriendelijk karakter kon alleen maar een positieve bijdrage leveren aan dit ras. De benodigde resultaten om een nestje te mogen fokken met toestemming van de rasvereniging werden behaald en She-Ra heeft twee nestjes gehad. 
Op 03-03-2014 hebben wij tot ons grote verdriet She-Ra op ruim 12-jarige leeftijd in moeten laten slapen.

She-Ra's oudste dochter, Atesh Ayla di Casa She-Ra, geboren op 13-10-2004, woonde bij Arno en Martine, onze zoon en schoondochter, in Wageningen. Ayla heeft op 7 mei 2008 haar eerste nestje, op 29 mei 2009 haar tweede nestje en op 6 december 2010 haar laatste nestje gekregen. Zij heeft de laatste twee weken van haar zwangerschappen en de gehele kraamtijd bij ons in Breukelen gewoond.
Op 30-11-2017 hebben we tot ons grote verdriet Ayla op ruim 13-jarige leeftijd in moeten laten slapen. Zij heeft een fantastisch leven bij Arno en Martine gehad.

Charmed One of the Heart of Lothian (Shanti) is geboren op 28-10-2007. Haar vader was de Braziliaanse importreu Lothians Vencer Kann Schimmelpfeng. Op 22 maart 2010 is Shanti bevallen van haar eerste nestje. Op 29 april 2012 heeft zij haar tweede en op 22 mei 2013 haar laatste nestje gekregen.
Op 17-08-2018 hebben wij tot ons grote verdriet Shanti op bijna 11-jarige leeftijd in moeten laten slapen.

Yara's Pride Chica geboren op 13-02-2017, geboren bij één van onze pupouders Ina en Tonny van der Laan, is een achterkleindochter van onze She-Ra: een allervrolijkste hond, die ons heel veel plezier en liefde geeft. 
Op 10-06-2019 heeft zij haar eerste en tevens ons allerlaatste nestje gekregen. Met pijn in mijn hart ben ik tot dit besluit gekomen. Ik ben fysiek niet meer in staat om een nestje "te nemen" op de manier zoals ik dat zou willen.

Ik dank hierbij al mijn pupouders voor het vertrouwen wat zij in mij hebben (gehad).

Op 16 maart 2004 heb ik van de Raad van Beheer de toekenning van mijn aangevraagde kennelnaam gekregen. Vanaf deze datum sta ik geregistreerd onder de kennelnaam di Casa She-Ra, hetgeen "van het huis van She-Ra" betekent. Ik heb voor deze naam gekozen, omdat ik door She-Ra besloten heb om een nestje te fokken en haar naam dan ook aan mijn kennelnaam wil verbinden. 
Als ik in "de van Dale" kijk bij "kennel" dan staat daar: hondenhok, hondenhuis en hondenfokkerij. Mijn "fokkerij" bestaat uit één hond, en zij woont gewoon bij ons in huis en leeft gewoon met ons in de huiskamer. Zij is een heel belangrijk onderdeel van ons leven. Waarom heb ik dan toch een kennel(naam)? Een kennelnaam betekent eigenlijk dat je aan elke zelfgefokte hond een "herkenningsteken" koppelt, in mijn geval "di Casa She-Ra". Dit herkenningsteken is niet alleen voor mij, maar ook voor de eigenaren van mijn pups van belang. Het betekent namelijk dat je als "fokker" trots bent op de pups die je gefokt hebt, want iedereen kan nagaan waar de pups vandaan komen.

Ik ben aangesloten bij de Vereniging voor Zwitserse witte herders, uiteraard erkend door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied en ik voldoe dan ook aan de eisen die in het fokreglement genoemd worden.

De eisen waaraan voldaan moet worden, zijn: 
- een HD-A of HD-B uitslag van het heupdysplasieonderzoek, beoordeeld door de Raad van Beheer 
- een goede ED-uitslag
- een MDR1-onderzoek
- een DM-onderzoek
- een inventarisatie door de VZWH, waarbij de hond van het puntje van zijn neus tot het puntje van zijn staart tot en met de nagels gekeurd wordt, met als uitslag: voorlopig goedgekeurd voor fokdoeleinden.